Speksteen wordt op veel plaatsen in de wereld gevonden, maar helaas niet in Nederland. Het is een steensoort die soms wel 90 miljoen jaar oud kan zijn, zoals is vastgesteld door geologen. Men vindt het onder andere in Brazilië, Afrika, China, Groenland, India en Europa, o.a. in Zwitserland en Finland (speksteen uit Finland wordt veelal gebruikt voor kachels).

Een andere benaming voor speksteen is Soapstone of Zeepsteen. De naam zeepsteen is ontstaan doordat de steen door het hoge talkgehalte aanvoelt als een glad stukje zeep. De wetenschappelijke naam is Steatiet.

Scheikundig gezien is speksteen een magnesiumsilicaat met een meer of minder hoog gehalte aan metaaloxide, wat het gesteente de verschillende hardheid en kleur verleent. Het heeft een zachte structuur. Speksteen bevat kristalwater, onvoldoende uitgekristalliseerde stenen zijn brokkelig en te zacht en daardoor ongeschikt voor bewerking.
De meest gebruikte speksteen komt uit Brazilië, China, India en Kenya.

Het uitzoeken van stenen is vaak een kwestie van gewicht, grootte, gevoel, water of een vochtige spons (om de kleur beter te kunnen zien) en een vijl om de zachtheid te beoordelen, of breuken/scheuren op te sporen door zachtjes op de steen te kloppen.